ULUBAT GÖLÜ-AĞLAYAN ÇINAR

Tatil postlarının sonuna gelmiş bulunmaktayız efendiiim:) Tatil turumuzu Ulubat Gölünde sonlandırdık çok da iyi ettik.Aslında niyetimiz tatilden eve dönerken Kuş Gölüne uğramaktı.Ama bi tanıdığımız gitmiş,göle yaklaşamıyomuşsun kuşları sadece uzaktan dürbünle görebiliyomuşun .Açıkçası o yüzden gitmekten vazgeçtik.Sonra burayı tavsiye ettiler.Burası Bursa yolu üzerinde ve Bursa'ya bağlı küçük ve sevimli bi adacık.Zaten yolumuzun üzerinde sayılırdı gitmesek olmazdı:)

Bu çınar da tam 750 yıllıkmış harika bişey yaa. Devamlı yaprakları ıslak olduğu için ağlayan çınar denmiş ama ben o kadar bakındım hiç ıslaklık filan göremedim.Ağacın olduğu bahçede çay bahçesi var.

Kocişle beraber gittiğimiz için ikimizin beraber fotosu olmadı pek .Bu foto da bi teyzenin biz sizi çekelim siz bizi çekin diye pazarlık etmesinin sonucu ortaya çıktı:) Sen çek çek beş altı tane teyze dedik neyse ki öyle demişiz,fotoğrafların hepsi karanlık ve bulanıktı bi bu düzgün:)

Burası Gölyazı Köyü,Ulubat gölünün hemen kıyısına kurulmuş çok sevimli biyer.Teyzeler gözleme ,incir,takı,hediyelik eşya filan satıyorlar bu küçük tezgahlarda.Biz de tonton bi teyzenin ısrarlarına dayanamdık,birer gözleme yedik:)

 İncire bayılırım ama bu sene ağız tadıyla yiyemedim hiç. Ankarada da yetişmiyor malum e pazardan aldıklarımız da hiç güzel çıkmadı.İncir mevsiminde anneme de gidemedim.Bu sene dut ve incirden pek bi mahrum kaldım anlıycağınız. Neyse burda kasa kasa incirleri görünce pek bi heveslendim.Yaşasııın ağız tadıyla tazecik incir yiycem diye.Neyse bi kasa aldık ,ben arabaya binene kadar zor dayandım.Arabaya bindiğim gibi incirlere saldırdım ama malesef kupkuruydu,olmadan toplamışlar:(Hiç pazar alışkanlığım olmadığı için kontrol de etmek aklıma gelmedi:) Bizde market,pazar işleri kociş tarafından görülür de:) O da ben incirden anlamam sen bilirsin bak iyi mi dedi ben de he he güzel dedim aldık:) Neyse yine hevesim kursağımda kaldı ama kısmet diyelim:(